سوالات بی پاسخ به گنج يابي با ماهواره آشکار شد

گلستانی، محمّدعلی. نشریه: ادبیات و زبانها، رشد آموزش زبان و ادب فارسی. البته در این میان سنایی نسبت به دو ادیب دیگر کمتر با متنبی آشنایی داشته ولی به هرحال روند استفاده از تمثیل در ابیات و غزلیات خاستگاهی کهنتر در زبان و شعر عرب داشتهاست. سعدی با تکیه بر ذهن پویا و استدلالگرش بسیار از این روش برای اثبات حرف و شعر خود سود میبرد و این شیوه سرایش شعر را بهطور جدی و با شیفتگی خاصی در ادب فارسی رواج میدهد و زبان منطقی و برهانآور او، اشعارش را مجاب به مثل و مدعا مثل شدن میکند و هر مصرع برای دیگر مصرع بیت، به دنبال دلیل و نشانی میرود. در غزلیات حافظ نیز این رویکرد باز خودنمایی میکند ولی در اکثر اوقات با تقسیمبندی که امروزه میان تمثیل و اسلوب معادله قائل میشویم، کمتر میتوان بیتی به عنوان شاهد تمامعیار اسلوب معادله در غزلیات حافظ پیدا کرد. در هر صفحه از آثار و دیوان اشعار شاعرانی چون عبدالقادر بیدل دهلوی، صائب تبریزی، زیبالنسا، حزین لاهیجی و کلیم کاشانی، بیتهای زیادی را میتوان یافت که نماینده تمام عیار آرایه اسلوب معادله هستند. پیشینه بهرهگیری از آرایه تمثیل و به تبع آن اسلوب معادله به اشعار سعدی شاعر پر آوازه سده هفتم ایرانزمین و یکی دیگر از افراد اهل ادب هم دوران خود یعنی شمس قیس رازی برمیگردد.

در اشعار خیـــّام، مولانا، رودکی و خاقانی نیز اشارات و نمونههایی برای آرایه تمثیل به چشم میرسد ولی در غالب اوقات نمیتوان خیلی از آنها را در زمره اسلوب معادله آورد. ۷. اسلوب معادله در شعر. ۶. اسلوب معادله و تمثیل. در زمان ژوستینین یکم، جنگ با پرداخت خراج روم به ساسانیان به صلحی ناآرام رسید. آزادراه تهران - شمال نیز از نزدیکی شهرستانک عبور می کند.که از تهران با طی مسافت ۳۲ کیلومتر می توان به شهرستانک رسید. در حال حاضر بهترین مسیر دسترسی به شهرستانک، راه آسفالتهٔ ۸ کیلومتریای است که از جاده کرج-چالوس، نرسیده به گچسر جدا شده و در شهرستانک پایان میپذیرد. طبیعت آن دل میبَرد و هوایش در پاکیزگی کممانند است. هوای خوش و چشمانداز دلانگیز آن، دل از ناصرالدینشاه برده بود و شهرستانک جای دلخواهش شده بود. شهرستانک در قدیم مرکز بخش کن بوده که در اواخر سال ۱۳۲۶ ه.ش دهستان شمیران تبدیل به بخش و دهستانهای ارنگه و لورا و شهرستانک ضمیمه بخش کرج شدهاست.از خاندان های قدیمی این روستا میتوان به خاندان بزرگ «حاجی بابا» اشاره کرد. اینان به سبب تفحّص و پژوهشهایی که در علوم بلاغی عربی و ذیل مبحث تشبیه ضمنی داشتهاند، کمکم به سوی سرودن اشعاری با شیوه تمثیلی روی میآورند و این سبک شاعری که در نزد بزرگان ادب آن دوران به «مثل و مدعا مثل» نیــز خوانده میشده را در ادبیات فارسی پایهریزی میکنند.

پیشتر از آن و در دوران باستان، این منطقه و مرکز آن تَنکا نام داشت. این منطقه در دوران حکومت افشاریان و زندیان بیشتر با همان نام دیلمخاصه شناخته میگردید. همچنین کریم خان زند سلسله زندیان را به پایتختی شیراز بنیانگذاشت. همچنین در برخی کتابها به آنها «مارد» نیز گفتهاند. این محله هم یکی از محلات جدید شهر میباشد که در غربی شهر و کنار شهرک انقلاب قرار دارد و هنوز بهطور کامل مساکن آن ساخته نشدهاست و هنوز جمعیت آن زیاد نیست ولی میتواند جمعیت قابل توجهی را در خود جای دهد. محلهٔ علیپهلوان در بخش جنوبی مصلی قرار گرفتهاست و بعد از مصلی زیر مساکن رفتهاست و مانند مصلی در ابتدا دارای مساکن متفرق بودهاست و به تدریج تمام نقاط آن خانهسازی شدهاست و با مصلی، دهنو و کلوان مرز مشترک دارد و نام آن ظاهراً از شخص معروفی که در آن زندگی میکرده و پهلوان شهر بودهاست، گرفته شدهاست و هیچ معلوم نیست او در چه تاریخی در این محله زندگی میکردهاست. این محله جزئی از محلهٔ گازران بوده و با توسعهٔ شهر و گسترش محلهٔ گازران از آن جدا شده و به نام حسنآباد خوانده شدهاست. جادهٔ ناصری، راهی که از روزگاران دور ری را به مازندران پیوند میداد و در دورهٔ قاجار گسترش یافت، از این آبادی میگذرد.

شهرستانک که روستایی کوهستانی در شمال کوه توچال است، روستایی تاریخی بهشمار میرود و ناصرالدین شاه قاجار در آن کاخ ویژهای داشته که امروزه با نام کاخ شهرستانک شناخته میشود. شاه دستور داد در آنجا کاخی ویژه بسازند. مدتی بعد کیوس، شاه گیلان و مازندران و برادر خسرو انوشیروان ـ فرمانروای ایران ـ به کیش مزدکی درآمد. زرینکوب، تاریخ ایران بعد از اسلام، ۹۶-۴۹۵، ۵-۵۰۴. زمانی که تهران شهر کوچکی بود و جمعیت آن به دشواری به 150 هزار تَن میرسید، تابستان که میشد بیم آن میرفت که از بسیاریِ گرما، بیماریها همهگیر شود. جمعیت این روستا بر پایه سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، ۱٬۰۴۸ نفر (۳۱۷ خانوار) بودهاست. این ساختار که بر روی لایههای قرون ۴-۳ه. یکی از ییلاقاتی که ناصرالدینشاه بدان دلبستگی بسیار داشت، روستای شهرستانک بود در شمال کوه توچال. شهرستانک یعنی شهر کوچک؛ همانطور که از نامش پیداست، منطقهای بزرگ و آباد است. بر هیچ کس پوشیده نیست که ایران ما پُر از اشیا و گنج هایی پنهان است که توسط گذشتگان ما در اطراف ما پنهان شده اند. هر گنج و دفینه ای را در یک اتاقک و یک دخمه جاساز کرده اند .